Mercedes-Benz 300 SLR

O Mercedes-Benz 300 SLR (W 196 S) foi un coche deportivo de 2 prazas que participou no Campionato do Mundo de Automóbiles Deportivos antes do accidente e incendio catastróficos nas Le Mans ese ano que acabou co seu dominio prematuramente. O coche foi designado como "SL-R" (por Sport Leicht-Rennen, eng: Sport Light-Racing), que máis tarde foi condensado en "SLR". Tecnicamente, o W 196 S baséase no W 196 R, pero ten un motor lixeiramente diferente, cunha cilindrada de 3 litros. Do mesmo xeito que o motor M 196 R do W 196 R de Fórmula 1, o M 196 S do W 196 S é un motor 8 cilindros en liña de 3 litros de inxección directa (pero cun diámetro e unha carreira de 78 mm); a súa potencia nominal é de 276 PS (203 kW). A posición de condución do monoposto do W 196 S modificouse a un asento estándar de dous prazas en paralelo, engadíronse os faros e fixéronse algúns outros cambios para adaptar un vehículo estritamente de pista a un coche deportivo de estrada/pista de resitencia. Dous dos nove chasis 300 SLR producidos convertéronse en híbridos 300 SLR/300 SL. Efectivamente, coches de estrada legais, tiñan un estilo cupé, portas de á de gaivota e unha pegada a medio camiño entre os dous modelos. Cando Mercedes-Benz cancelou o seu programa de carreiras despois do desastre de Le Mans de 1955, o proxecto híbrido arquivouse. O xefe de deseño da empresa Rudolf Uhlenhaut, arquitecto tanto da 300 SLR como dos híbridos, quedou cun dos mulettos sobrantes como o seu coche persoal. Capaz de achegarse aos 290 km/h, o Uhlenhaut Coupé foi, con diferenza, o coche de estrada máis rápido do mundo na súa época.